Deniz kaplumbağasının biri küçüklüğünden beri
Saklıyormuş kabuğunda bir inci.
Ona babasından kalmış,
Babasına da babasından…
Böyle yüzyıllardan beri
Babadan oğula kalan
Bir gelenek gibi inci
Kabuğun içinde saklanırmış.

İncinin sahibi yaşlandıkça
Devredermiş kendi çocuğuna.
Yine bir devir zamanı gelmiş,
Baba kaplumbağa, oğlunu çağırıp yanına:
“Al bu inciyi sakla kabuğunda
Ata yadigârıdır,
Zamanı gelince sen de vereceksin kendi çocuğuna.”
Nasihatinden sonra teslim etmiş emaneti.
Oğlu sevinçle alarak inciyi
Yüzmüş arkadaşı penguenin yanına.

Penguen çok iyi biri, fakat yoksulmuş;
Ailesiyle birlikte çok zor durumda,
Alacaklıları da dayanmış kapıya.
Genç kaplumbağa varıp arkadaşının yanına:
“Al bu inciyi satıp kurtul borçlarından,
Biraz rahatlarsınız en azından.”
Arkadaşı çok sevinip teşekkür etmiş,
Satıp inciyi, borçlarını silmiş,
Ailesi için alışveriş de yapabilmiş.
Genç kaplumbağa dönerken yuvasına
Ne söyleyeceğini düşünüyormuş babasına.
Gözleri yerde yüzerken birden
İki inci görmüş deniz dibinde,
Üstelik ikisi de benziyormuş eskisine.
Birini saklamış kabuğunda
Diğerini satıp hediyeler almış anne babasına.
Bilmez çoğu bu yaşamın sırrıdır:
Zenginlik cömertlikte saklıdır.